Başparmak Detoksu Yapmak Lazım
Görsel:Google
Osman Müftüoğlu kesinlikle çok iyi bir noktaya değinmiş aşağıdaki yazısında. Hepimizin dert yandığı ama bir türlü vazgeçemediğimiz dijital bağımlılıktan söz ediyor. Çevrimiçi Hayat yerine Çevrimdışı yani gerçek dünyaya dönme zamanı yaratmalıyız gerçekten de.
Yolda gördüğünüzde bir "Merhaba"yı esirgediğiniz takipçi ne ediyor, ne yapıyor neden meraktasınız?
Like'lamayı seviyoruz, peki gülümseyerek bir "nasılsın" demeyi unuttuk mu? Oturup düşünmek lazım.....
Like'lamayı seviyoruz, peki gülümseyerek bir "nasılsın" demeyi unuttuk mu? Oturup düşünmek lazım.....
Dijital detoksa neden mecburuz!
24 Eylül 2018
YALNIZCA “kişisel” değil “sosyal sağlık” için de zaman zaman “dijital detoks”
yapmak zorundayız.
Yoksa farkında olmadan “kendimizden kopmaya, başka birileri olmaya”
başlıyoruz. Dahası, toplumsal ilişkilerde de bazı arızalar başlıyor. En başta da
“sosyal kopma ve sapmalar” var. Yazar Yuval Nuah Harari bakın ne yazmış “21.
Yüzyıl için 21 Ders” isimli yeni kitabında: “Teknoloji bizi bedenlerimizden
uzaklaştırmaya başladı. Aldığımız kokuları ve tatları dikkate alma yetimizi bile
yitirir olduk. Bunlar yerine “akıllı telefonlarımız” ve “bilgisayarlarımıza”
gömülmüş durumdayız. “Siber alem”de neler olup bittiği, oturduğumuz sokakta
ne olup bittiğinden daha çok ilgimizi çekiyor. İsviçre’deki kuzenimle her sabah
rahatça konuşabiliyoruz ama kahvaltı ederken eşimle sohbet etmem bile zorlaştı.
Çünkü kafasını telefondan kaldırıp bana baktığı yok!” Kişisel ve sosyal
yalnızlaşmanın bu kadarına emin olunuz taş olsanız dayanamazsınız. İşte bu
nedenle “dijital arınma” ya da “başparmak detoksu” zorunlu bir durum, bir tür
“mecburiyet” oldu.
TEHDİTLER
1- Sosyal medyada “çevrimiçi kalmak” bazen sosyal yaşamda “toplum dışı
kalmak” tehdidine dönüşebiliyor.
2- Sürekli “izlemede ve izlenmede olmak” ruh sağlığını ciddi ölçüde bozabiliyor.
3- “Mavi Ekran Sendromu” diyebileceğimiz “kaliteli uyku” düşmanı yeni bir
tehdit hayatımıza giriyor.
4- Yarattığı “yarışmacı tutumlar” nedeni ile stres yükünü üçe beşe katlayan bu
yeni medya, belleği tehdit ediyor, nöropatiyi davet ediyor, depresyona yol
gösteriyor, obeziteye çağrı yapıyor.
5- “Başkalarının deneyimlerini paylaşmak” avantajı zamanla “kendi
deneyimlerinden uzaklaşmak” yanlışına dönüşebiliyor.
Yuval Harari’ye göre mühim bir tehdit de şu: Belli bir miktardan sonra İran ya da
Nijerya’daki çevrimiçi arkadaşlarınızı tanımaya harcayacağınız vakit, kapı
komşularınızı tanımayabilmenize mal olabilir.”
Tavsiyem şudur: ÇEVRİMDIŞI HAYAT dışarıda bizi bekliyor. Bunun için de kısa bir
süre, kafalarımızı o MAVİ EKRANLARDAN yukarı kaldırıp ÇEVRİMİÇİ HAYAT’dan
çıkmamız, dünyaya yeniden bakmamız yetiyor.
10 Yorumlar
Of valla çok doğru...ama öyle bir şey oldu ki girmeden takip etmeden olmuyor. Ya da bize öyle geliyor...
YanıtlaSilyaniii bize öyle geliyor
Siltekken tamam da birileri varken yanında bakmamak lazım bence
Bu yazıya bayıldım. Hemen bir çıktı alıp, okul panomuza astım sevgili mavi anne. Çok teşekkürler
YanıtlaSilçok tatlısın sağol canım
SilÇok doğru. Hemen hemen her gün bir yerlerde ya okuyorum ya görüyorum; cep telefonundan uzak kalamayan insanların hastalıklı bir ruh halinde olduğunu. Uygulama var hani, günde kaç saat, hangi uygulamada vakit geçirdiğin vs. Ona bakmak faydalı, ipin ucu kaçmadan kendi kendimizi kontrol altına almamız lazım.
YanıtlaSilkesinlikle kontrollü kullanmanın zararı yok zaten
SilAyni konuya değinmişiz canim.O kadar doğru ki yazilanlar .Biraz dusunup ona gote kendimize ceki düzen vermeliyiz.
YanıtlaSilYararlı paylaşım için teşekkürler.
Sevgiler 😊
çevremizdekilere saygı duyarak kullanmalıyız
Siltoplum içinde elinde sürekli durup bakmak kadar beni gıcık eden bişi yok son zamanlarda
Nereye kadar devam edecek böyle, bir sonraki aşama ne olacak çok merak ediyorum:)
YanıtlaSilOğluma, aslında ailece hepimize yüksek sesle okuyorum. Çok güzel bir konuya parmak basmışsınız, çok teşekkürler..
YanıtlaSil