Hz Mevlana'nın 747. Vuslat Yıldönümü Şeb-i Arus

"Gündüz gibi ışıyıp durmayı istiyorsan, geceye benzeyen varlığını yaka dur.  Hz. Mevlana

Bloğumun titri olduğunu düşündüğüm bu sözünü çok seviyorum

Bugün, Şeb-i Arus Mevlana Celallettin Rumi'nin 747. Vuslat Yıldönümü, Düğün Gecesi  

Mevlana'nın 2.. Kuşaktan torunu Esin Çelebi Bayru Hanımefendinin söylediği gibi bu yıl anma töreni Kovitten dolayı "kalpten kalbe giden yolda yapılacak"

2014 yılında yaptığımız ziyaretten bu fotoğraflar, oradaki maneviyatı yüreğimde hissetmiştim, o huzurda olmak çok özel bir duygu. Mutlaka gidilmesi gereken bir şehir Konya ve Mevlana Türbesi.

Sayın Cemal Nur Sargut Hocam ile  yaptığımız röportajda öyle güzel anlatmıştı ki Tasavvuf Felsefesini,

Bazı kısımlarını burada bugünün anlamı dolayısıyla paylaşmak istedim;

RÖPORTAJIN TAMAMI İÇİN

İbadetler insanı Allah’a götürür, ama ibadete tapmamak lazım ve onları aşka yolculuk gibi görmek lazım. İnsan-ı kâmiller mutasavvıflar bize dine tapmayı değil, din ile Allah’a varmayı, ibadete tapmayı değil, ibadet ile Allah’a varmayı öğretirler.

Hz. Mevlana başıma gelen her türlü kötü zannettiğim hadisenin benim hakikatimi ortaya çıkarmak için bir lütuf olduğunu anlatıyordu Mesnevide. Demek ki kötü yoktu, abes yoktu, yanlış yoktu, çirkin yoktu. Bu içime sonsuz bir huzur verdi ve Allah’la olan irtibatımı, Yaratıcıya olan hürmetimi, saygımı, aşırı sevgimi sağladı.

Tasavvuf ehli insanlar mutlu, neşeli, şakacı, her an hareketli, halinden memnundur. Mana ve madde arasında denge kurarlar.

Bizim bakış açımız karşımızdakini var ediyor. Severek bakarsak, hoşgörü ile bakarsak her şeyi hoş görebiliyoruz. Ama yaratılmışı değil yaratandan ötürü yaratılmışı seversek hayat çok kolaylaşıyor.

Tekâmülün en büyük silahı aşktır. İnsan aşk ile yanınca veremediği kötü huylarını bir dakikada yakar, yıkar, yok eder. Sevdiği için her fedakârlığı yapar. Sevdiğinin sevdiği için yapar.

Allah’ı seviyorsak yaratılmış herkese hürmet edeceğiz, hiçbir şeye üzülmeyeceğiz, bunun adına aşk denir. Sevgiliden dolayı yaratılmışa hürmet etmek. Bir böceğin bile lüzumlu olduğunu hissederek dünyada yaşamanın mutluluğunu kazanmak. Ölmek üzereysek de ölüme gitmenin zevkini yaşamak Allah cümlemize nasip etsin. " (AMİN)