Şubat ayı boyunca her gün yazı yazacağımız bir Meydan Okuma Başlattı Ezgi 

Yedinci Gün:

En çok neyi özlüyorsun bu hayatta hiç düşündün mü ?

Karadeniz'in şirin sahilinde yer alan Ünye'de  geçti çocukluğum. Ünye'nin yokuşlu  sokaklarından birindeydi benim de doğup büyüdüğüm ev. Arnavut kaldırımlı, iki yanı çam ağaçları kaplı o gölgeli yokuştan aşağı koşmak benim en büyük zevkimdi. Koşarken ayağım takılıp düştüğüm ve dizimi kanattığım da olmuştu. Ancak rüzgarın o serin nefesini yüzümde saçlarımda hissederek, yokuş aşağı koşmaktan hiç vazgeçmedim. 
Ben en çok o çocuksu heyecan ve enerji ile yokuş aşağı koşmayı özlüyorum. 
Ünye'de pazar sabahları kahvaltıda Yağlı (Yavlu) yenir. Yağlı dediğim bildiğiniz Karadeniz Pidesi.  Sabah erkenden kalkan anne , bolca soğanlı kıyma kavurur. Bir taraftan da süt çökeleğine yumurta kırar kızdırdığı tereyağı da kattı mıydı, yağlının peynirli iç harcı hazırdır. Baba ise çocuklar uyanmadan hazırlanan iç harcını alıp çarşı fırınına götürür. Fırında sıra olmuştur, akşamdan içine verenler, babadan önce gidip sıraya girenler. Fırıncı maharetli ve artık otomatikleşmiş bir maharetle sırayla akşamdan hazırladığı mayalı hamuru ile Yavlu'ya çevirir. Biz balkonda babamı sımsıcacık, mis kokulu yağlılar elinde yokuşun başında gördüğümüzde, annem çayı demlemiş sobanın üzerine almış, kahvaltı masasını kurmuş olurdu. "Hayırlı sabahlar Muharrem Abi, yavlu mu yaptırdın" diyene bir parça vererek eve gelmesini kapıyı açık beklerdik.
Ben en çok babamın pazar sabahları yaptırdığı Yağlıyı özlüyorum.

34 Yorumlar

  1. çocukluk en çok özlem duyulan :)

    YanıtlaSil
  2. Bu sabah okuduğum üçüncü çoğunlukla ilgili yazıydı mavi annem😘
    Karadenizde çocuk olmak da güzelmiş❤

    YanıtlaSil
  3. Özlem duyduğumuz bir çocukluğumuz olması ne güzel ama :)

    YanıtlaSil
  4. Sabah kahvaltı ardından izlenen Cine5 filmleri veya aile olarak gidilen Pazar gişe sinemalarını yad ederim. Yavlu'yu merak ettim çok.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. pazar sinemaları kadınlar matinasını hatırladım şimdi
      perde aralarında bangır bangır Orhan Gencabay çalardı

      Sil
  5. Ah yıllar yıllar.. Zaman su gibi akıyor.. Aynı fikirdeyim çocukluk cocuklugum

    YanıtlaSil
  6. mavianne bende fatsalıyım biliyor musun..ve yağlı yemeyi ben de çok özledim...

    YanıtlaSil
  7. Çocukluk çok güzel bir dönem. Bence de en çok özlenilecek şeylerden biri 🤗

    YanıtlaSil
  8. şiir gibi yazmışsınız, oy oy bugünkü madde beni fena duygusala bağladı :(

    YanıtlaSil
  9. Pide yazısını bir yerde daha okumuştum, afiyet olsun.

    YanıtlaSil
  10. Ah çocukluk çocukluk, çoğu kişi bu gün çocukluğuna özlem duyduğunu yazmış. Merak ediyorum şimdiki tablet çocukları da ileride çocukluklarına özlem duyacak mı? Hatırlanmaya değer bir çocukluk mu yaşıyorlar? Eskiden her şey ne kadar gerçek ve güzeldi, şimdilerde her şey sanal, sıkıcı ve aynı

    YanıtlaSil
  11. Ayy, o yağlıdan olsa da yesek :)

    YanıtlaSil
  12. Konuyla çok alakasız olacak ama sitemde tek soruluk bir anket paylaştım ana sayfada sağ tarafta hemen. Fikirlerinize önem veriyorum lütfen cevaplar mısınız? Siteme profil resmime tıklayıp ulaşabilirsiniz şimdiden teşekkür ederim ^_^

    YanıtlaSil
  13. Birde ramazan ayında fırın kapısında sıra bekler iki pideyi ellerimiz yana yana eve koşarak gotururduk hamur olur diye poşete koymazdı fırıncı amca

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evettt elimiz yana yana taşımamızı ben de hatırladım şimdi

      Sil
  14. Samsun'da da pazar sabahları pide merasimi yapılırdı. Hoş şimdi de var ama çocukken herkes bir sofradayken bambaşkaydı. Ben en çok yağlı yumurtalı severdim. Anneciğim benim için özel yaptırırdı. Beni çok eskilere götürdün Mavi Anne :)

    YanıtlaSil
  15. Arnavut kaldırımlı sokaklar özlenmez mi hiç? :) Çok güzel bir yerde geçmiş çocukluğunuz, imrendim :)

    YanıtlaSil
  16. Büyümeseydik iyiydi...

    YanıtlaSil
  17. Çocukluğumuz ne güzeldi değil mi mavi annem. Keşke hiç büyümeseydik diyorum bazen.

    YanıtlaSil