Terence Fletcher rolü ile harikalar yaratıyor J.K.Simmons Whiplash'ta....
And the oscar goes to  J.K.Simmons...
Filmden çıkışta bir çok genç bateri çalmak için yanıp tutuşmuş mudur? Yoksa vaz mı geçmiştir? bilemiyorum,
Shcarffer Konservatuarı'nda birinci sınıf öğrencisi olan ve küçüklüğünden beri bateri çalan Andrew'in  öğretmeni Terence Fletcher arasındaki yüksek gerilimli ve hırslı ilişkisine şahit oluyorsunuz film boyunca. 

Caz üstadı Fletcher, okulun en parlak öğrencileriyle kurduğu orkestrası "studio band"e seçtiği Andrew'in sınırlarını zorlamasını filmin yüksek temposuyla izliyoruz. Andrew, kan revan içerisinde kalan elleri ve insanüstü bir hırs ve güç  ile bateri çalıyor ancak hocasının aşağılamalarının önünü alamıyor.
Başarı için, dahi olmak için, olmazsa olmazların;
"Hırs, Azim, Sağlam İrade ve Çok Çalışmak" olduğunu vurguluyor, 
Gerçek hayata dönersek;
Bu şekilde hırslı olmanın,
Başarıya ulaşmak için özel hayatını sıfırlamayı çok da doğru bulduğumu söyleyemem,
Kendi çocuğumun Andrew gibi bir dahi olmasını mı?
Yoksa mutlu ve huzurlu bir hayatı olmasını mı?
Tercih edeceğimi sorarsanız ikincisini yeğlediğimi söylemeliyim....

2 Yorumlar

  1. Seçim meselesi maviannem bu işler. Bende senin gibi düşünüyorum ama bazı insanlar iz bırakmak istiyorlar ve bunun içinde hırs ve cok calismak gerekli.

    YanıtlaSil
  2. adama hayran oldum.Uzun zamandır iyi bir film izlememiştim ta ki bu filme kadar..Ellerinize sağlık

    YanıtlaSil