Eylülde Tatil

Yazlık site sessiz, okullar açılmış çocuklu aileler evleri kapatıp kışlıklarına göç etmişler. Emekliler ise Ekim sonuna kadar kalıyor genelde. Gerçi yaz kış yazlıkta kalanlar da azımsanmayacak kadar çoğalmış bu sene yazlıkta. Belli bir yaştan sonra Büyük şehir hayatı insanı yoruyor, sakin ve huzurlu yerlerde yaşama isteği baskın geliyor anlaşılan. İzmir'de yaşayan aileler hafta içi çalışsalar da hafta sonu kaçıp geliyorlar yazlıklarına. Biz Ankaralıların öyle bir şansı tabi ki yok. 9 saatlik bir yolculuk ardından geldiğimiz yazlığa yılda 2 kez en fazla 3 kez gelebiliyor, en fazla 2-3 hafta kalabiliyoruz. Bazen emekli olup 3 ay kalmak nasıl olur diye düşünmüyor değiliz. Fazla tatil de insanı yorar mı acaba? Deniz, güneş, kumsal, aylaklık güzel de, sürekli olunca bu güzelliği kalmaz diye düşünenlerdenim. Bana her sene yaptığımız bu küçük izinler yetiyor şimdilik.

Biz çalışanlar için tatilden dönüş zordur. "Tatil nasıl geçti?" diye soracak olursanız "tatilin kötüsü olur mu " diye cevap veririm size. Tabi ki, dinlenmiş, beynime "reset" atmış yani sıfırlamış şekilde döndüm. Uyum sağlamak zor olmuyor tabi ki, mecburen işlere balıklama dalıyorsunuz :)) (Hep denize dalacak değiliz ya !) Aslında tatilin kıymetlisi; tüm yıl özlemle beklenileni ve kısa olanı. (Bu da züğürt tesellisi sanırım )

Bir gurup emekli arkadaş ile beraberdim bu yaz "onlara her gün tatil ne güzel" diye sık sık içimden geçirdim. Çocuk çoluk büyümüş, sorumlulukları kalmamış, planlarını iki kişi yapmanın özgürlüğünde gezip duruyorlar. Sürekli bir gezi programı var akıllarında. Biraz özendim mi ne :)) Neyse Allah'tan sevdiğim bir işim var da çalışmak bana zul gelmiyor. Her zaman yaptığım işi sevdim, söylenmedim, sorunlar çıkmadı mı karşıma, tabi ki çıktı. Söylenmek ve mutsuz olmak yerine, çözüm bulmayı seçtim. Çok mutsuz olduğum, beni aşağı çeken insanlardan ve ortamlardan kaçmanın yollarını buldum. Memnun olmadığın yerde sürekli şikayet ederek, bunalarak, hatta hasta olarak ısrarla kalmayı anlayamıyorum. İmkanları araştırmak, girişimlerde bulunmak, oradan uzaklaşmak için çabalamak gerekir. Hayat çok kısa huzursuz, mutsuz ve seni yıpratan işi yapmayıver ölüm yok ya sonunda. Çok şükür değişiklikler beni hiç bir zaman korkutmadı, biraz cesaretli olmalı insan. Şems'in dediği gibi "Düzenim bozulur, hayatımın altı üstüne gelir" diye endişe etme. Nereden biliyorsun hayatın altının üstünden daha iyi olmayacağını?

Yani sözün kısası memurus iş başı yaptı. Kış tarifesine geçti. Ankara'ya kış geldi, yorganlar çıktı bazaların altından üstüne, kapalı ayakkabılar giyindi, ceketler gün yüzü gördü. Güle güle sıcak havalar, güle güle yaz günleri.....